***KUBUSIA PUCHATKA znają WSZYSCY ***

Chyba się nie pomyliłam....prawda ???


Tak się składa, że dziś jest rocznica urodzin ALANA ALEXANDRA MILNE i dlatego dzisiejszy dzień jest
DNIEM KUBUSIA PUCHATKA


To wyjątkowy Miś...
Myślę, że nie ma na świecie osoby, która nie znałaby cudownej książki o Misiu z małym rozumkiem.


Dziś z miłą chęcią wspominam Tego Misia, bo ON był elementem przewodnim w dziecięcym życiu mojego syna Michasia.
Nie wiem dlaczego, ale zawsze odrzucały mnie chłopięce zabawki w postaci broni...pistolety, karabiny, wojna, bij, zabij itp.
Natrętnie wbiłam sobie do głowy, iż mój syn będzie bawił się klockami, misiami i samochodami i oczywiście czym tam zechce, aby nie strzelał :))


Kiedy przyszedł na świat, dostał pierwszego Misia, właśnie KUBUSIA PUCHATKA.
Później większość rzeczy, które kupowałam posiadało wizerunek małego, żółtego grubaska w czerwonej, przykrótkiej koszulce.
Kiedy "mój Misio" był na etapie książeczek i słuchania ich na dobranoc,  zaczęłam kupować ich niezliczoną ilość - oczywiście z ukochanym osobnikiem. 
W pewnym momencie Puchatek zdominował nasze mieszkanko i życie syna. 
I powiem tak: -nic na siłę... po prostu kiedyś przedstawiłam ich sobie i opowiedziałam swojemu Misiowi o Misiu, który ma mały rozumek, wielkie serducho :))  i śmiesznie gada:

"No, dobrze, a gdybym ja posadził plaster miodu przed moim domem, czy wyrośnie z niego ul?"


"Lubię rozmawiać z Królikiem, bo Królik mówi wyraźnie o rzeczach wyraźnych, jak na przykład: Już pora na śniadanie lub Misiu, zjedz co...."


"Masz ci los! - rzekł Puchatek, gdy wsadził nos do garnka. - jakiś Słoń tu się raczył. Potem pomyślał przez chwilkę i powiedział: - Ach, nie, to przecież ja sam. Zapomniałem."


"Jestem Misiem o Bardzo Małym Rozumku i długie słowa sprawiają mi wielką trudność."


 I tak Michaś pokochał Kubusia...wszystko co kupowaliśmy, poprzedzone było pytaniem...
- A jest tam  Kubuś ???

Trwało to tak do 5 roku życia. 
Potem stopniowo upodobania zaczęły się zmieniać...nastała era Lego, Bionicle i resoraków.
Z czasem przerobiliśmy różne książki i zabawki...udało mi się go uchronić przed bronią palną i przemocą.
Kubuś Puchatek zawsze był i jest w pokoju mojego syna - dziś już nastolatka. 
Siedzi w pobliżu i myśli:
"Takich dwóch jak nas trzech to nie ma ani jednego" 


Dziś Kubusiowy dorobek spakowany jest w pudła, leży na strychu i czeka...może kiedyś moje wnuki pokochają:
-Misia o Miłym Obejściu, lecz o Wybitnie Zadziwiającym Braku Rozumu.


W dniu dzisiejszym miło wspomnieć coś, co kiedyś było codziennością...mały chłopczyk kroczący z pluszowym Puchatkiem pod pachą...




POZDRAWIAM WAS...Życzę miłego dnia i proponuję, choć na chwilę przenieście się myślami do dzieciństwa.