*** Do paryskiej kawiarenki na croissanta i kawę... ***

...chętnie bym wpadła. 
Potem spacer po Chans Elise i już mogę wrócić do rzeczywistości.
Pomarzyć zawsze można. 
Ja swoje marzenia dzielę na realne i nierealne...a Paryż należy do tych realnych.
Przecież to nie jest jakiś wielki wydatek taki romantyczny weekend w Paryżu.
Jak na razie ciągle to odwlekam, ale myślę, że moje skromne marzenie kiedyś się ziści :)
W liceum uczyłam się francuskiego i już wtedy miałam ochotę zagościć w stolicy Francji. 
No cóż jakoś tam nie dojechałam :(
Dziś w głowie pozostało tylko kilka zwrotów, słów,  zdań  z mojego ulubionego języka.


Dwa lata temu gościłam w swoim domu,  na wymianie międzyszkolnej, dwóch 10 letnich Francuzów.
Byli u Nas tydzień i było milutko słyszeć jak rozmawiają między sobą.
Ci chłopcy znali również niemiecki i angielski - więc zawsze byliśmy w stanie dogadać się, w którymś z języków.


A marzenie o Paryżu odrodziło się w weekend, bo własnie udało mi się ukończyć moje 
"PARYSKIE KAWIARENKI"

Powiesiłam je nad szafeczką, która jest zabejcowana w tym samym kolorze.

Brakowało mi czegoś na tym wąskim pasie ściany...teraz jest lepiej :)

Mówiąc o języku francuskim, muszę wspomnieć,  iż uwielbiam  również piosenki w tym języku, i stare i nowe przeboje.

Mogę godzinami słuchać spokojnych piosenek NATASHY ST'PIER, ALIZEE lub MILEN FARMER.

Dziś mowa o paryskich kawiarenkach,  więc posłucham tego co przybliża nastrój tam panujący.

Jeżeli masz ochotę,  wypij kawę, zjedz rogalika i wsłuchaj się w EDITH PIAF...POZDRAWIAM