*** Chyba się stęskniłam...***

za moim blogowym światem.
Minęło tyle dni od kiedy pozostawiłam martwą klawiaturę.
Nie obraziłam się na nią...-myślę, że było to spowodowane zbytnim przesileniem, piękną pogodą, kuszącą wiosną, atrakcjami poza domem i chęcią zajęcia się czymś innym.
Zimą 'domowy gabinet' przyciąga i z wielką ochotą znudzona pogodą, zasiadam przed monitorem, aby poszaleć w wirtualnym świecie i odwiedzać zaprzyjaźnione duszyczki.
Wiosna, lato - wygania z  domu i wówczas gabinet pozostaje  opuszczony.
Dziś jednak gdy wstałam z łóżka, spojrzałam w okno i otaczający mnie las,  poczułam tęsknotę i postanowiłam, że wpadnę choć na chwilę do mojego malutkiego, ulubionego miejsca i dam znać, że żyję :)
Tak więc blogu jestem :)
Podczas mojej nieobecności nie nudziłam się. 
- Przeczytałam klika wspaniałych  książek, poprzerabiałam trochę mebli w sypialni, wykonałam kilka drobiazgów dla znajomych, zaliczyłam majową komunię u znajomych, 
i całą masę nieprzewidzianych, ale za to fajnych zdarzeń.
Po drodze zgubiłam czas i wenę na opisywanie tego wszystkiego :)
Odgrzebuję więc to,  co mam na zdjęciach :

- moje okno na świat

- sosnowy,  stary stolik przerobiłam na "shabby"

- zrobiłam serduszka do zasłon

- ten stolik zrobił mi tata na "18 'urodziny, sentymentalny mebelek też pobieliłam

- obrazek wygrany na CANDY u Kasi z  http://roznoscidlaprzyjemnosci.blogspot.com/

doczekał się ramy i zawisł na ścianie w " NIEBIESKIEJ KOTŁOWNI"

To tyle...zaspokoiłam tęsknotę i może te osoby, które pytały: gdzie się podziewasz ???

 

POZDRAWIAM WAS KOCHANE

ŻYCZĘ MIŁEGO DNIA

A JA IDĘ LENIUCHOWAĆ W OGRODZIE, ŚCISKAJĄC OSTATNIE STRONY 

KSIĄŻKI  - "GRA ANIOŁA"